Vreejdags begin ik al mit miene kameraod,
Gegarandierd daag lang gezelligheid.
Heej komt dan af en toe, mit zonne flauwe praot,
Lach meej kapot, már rak ok aafgeleid.
Dames moj geschminkt, ’n jaor lang op gewaacht,
Gaon dur tot midden ien de naacht.
Versier mar wie geej wilt, már mak ’t nie te gek.
Wat haj ik ow gezet:

Refrein:
Val nou nie, nie, nie, zeker nie,
Op dat megje dat hier stut te werken.
Val nou nie, nie, nie, zeker nie,
Op dat megje aachter de bar.
Kiek nie hoe moj dat ze is,
Of nor de pilskes zeej geft.
Ut is normaal, dat zeej ow mug.
Geej het ow best gedaon, now is ’t tied um te gaon.
Jong wat haj ik ow gezet:
Val nou nie, nie, nie op dat megje aachter de bar.

Van de Roetsj tot an ’t bal, weej viere carnaval,
Weej gaon dan van de Schouwburg naor Moment.
Waor ’t barmegje zaag,
Dat ik net naor ur lach,
Konfettie en ’n knipoeëg kreeg ik terug.
Ik docht ik goj d’r vur, de maskers gingen af,
Geej en ik, dat is toch gaar nie máf.
Már tot mien groeëte spiet, het zeej al un vent.
Wat haj ik ow gezet:

Refrein:

Allieën wakker ien bed, gelukkig nie getreurd.
Tot dinsdaag te gaon , ’t is nie gebeurd.
Spraek ik mien kameraoj, zal ik verstandig zien.
En praot ik op ze ien.

Val nou nie, nie, nie, zeker nie,
Op dat megje dat hier stut te werken.
Val nou nie, nie, nie, zeker nie,
Op dat megje aachter de bar.
Kiek nie hoe moj dat ze is,
Of nor de pilskes zeej geft.
Ut is normaal, dat zeej ow mug.
Daelt zeej d’r ok ieëne uut, ze gut allieën nor d’r huus.
Jong wat haj ik ow gezet:
Val nou nie, nie, nie op dat megje…
Val nou nie, nie, nie op dat megje aachter de bar.

Muziek: Versengold
Tekst: Stan Jilesen